HOME
GRAMMATIK
NACHKLAUSUR SS 66
Übersetzung
1. Formen:
expergiscentur; reverteritis; ne sarseritis + nolite sarcire; elicere + elici +elicuisse
+ elicitum esse +eliciturum esse + elicitum iri; in magna (maiore, maxima) turri;
contundamus; perit; utrique; difficulter + difficilius + difficillime.
2) Servilius, qui natura imitis atque plebeiorum laudibus accensus erat, cum in tribunal escendisset magna voce locutus est:
a) Se facere non posse, ut ipse tacere perseveraret. Sed quanta calamitate ipse afflictus esset, quin audirent. Postremo autem rege depulso nonne se in reliquum tempus unumquemque sui iniuris liberum fore speravisse? Quo tempore quin jn manus senatorum imperandi multo cupidiorum incedissent, non esse dubium. Et Sabino bello stipendiis ab ipso factis domum suam incensam, fortunas suas direptas, omnia pecora abacta esse eos scire arbitrari.
b) Sed cum creditor quidamtum iniquissimo tempore tributum sibi imperaret atque aes alienum suum usuris augeretur se recusavisse, ne id illi penderet, quamquam amici sui ne recusaret, quin tributum penderet, se adhortati essent. Quorum denique adhortationibus permoto sibi, quod recusavisset, ne penderet, timeret (timuisset), ne graviter puniretur. Sibi persuasum esse, ut uxoris suae ornatum venderet, quo vectigal penderet. (Qui denique, quod adhortati essent et ipse recusavisset, ne penderet, timeret...). Ad hoc unum se suadere iis: Caverent, ne blandientibus fiderent senatoribus, qui suavibus verbis eos decipere conarentur neque vero, cum res ad pecuniam attineret, cuiquam parcerent!
c) Nescire se an verba sua non modesta esse putarent, se nescire an non rem aliter habere demonstrarent. Perderent igitur Capitolium Volsci, dummodo coercerentur creditores isti. Et recusarent, ne sacramentum dicerent et ipedirent, ne quis(quam) apud consules nomen dederet. Sibi autem nisi fidem praestitissent consules nullum habituros militem esse persuasum. Libertatem igitur unicuique prius reddendam quam arma danda, ut pro civibus patriaque non pro dominis pugnarent. Num negari posse et consules et omnes nobiles esse segnes? Nullius enim culpae si conscii sibi essent illos iam dudum dictatorem delecturos fuisse. Sed ii scirent, quamquam res essent difficiles, ipse quidem ut desisteret sperare deos se adiuturos tamen fore numquam."
3. Nullum diem intermittemus, quin vos de rebus nostris, quae sunt dignae, diligentissime quas consideretis, doceamus.
4. Quae cum ita sint, fore, ut milites pugnare pigeat perseverare verisimile est.