Home   Grammatik   Links   Metrik   Realien   Schriftsteller   Inhalt


OVID, Metamorphosen III, 370 - 406          

Echo und Narcissus

Hexameter

Rotgedruckte Vokale werden betont - eingeklammerte Silben nicht gelesen !

Sprechpausen (Zäsuren):

1. – Pause nach dem 3. Halbfuß (= 2. Hebung): Trithemimeres (caesura semiternaria) ǁ

2. – Pause nach dem 5. Halbfuß (= 3. Hebung): Penthemimeres (caesura semiquinaria)  ǁ

3. – Pause nach der 1. Kürze des 3. Daktylus: trochäische Zäsur  (κατ τρίτον τροχαον)  ǁ

4. – Pause nach dem 7. Halbfuß (= 4. Hebung): Hephthemimeres (caesura semiseptenaria)  ǁ

5. - Pause nach dem 4. Fuß : bukolische Diärese  ǁ

6. - Interpunktionszäsur:  ǁ

7. - weibliche Zäsuren:

      trochäische Zäsur  (κατὰ τρίτον τροχαῖον) ǁ

      nach der 1. Kürze des 2. Versfußes   |

      nach der 1. Kürze des 4. Versfußes   |

 

370      Erg(o) ubi Narcissum ǁ per devia ǁ rura vagantem

vidit et incaluit, ǁ sequitur vestigia furtim,

quoque magis ǁ sequitur, ǁ flamma ǁ propiore calescit,

non aliter ǁ quam cum summis ǁ circumlita taedis

admotas ǁ rapiunt ǁ vivacia ǁ sulphura flammas.

375      o quotiens ǁ voluit ǁ blandis ǁ accedere dictis

et mollis ǁ adhibere ǁ preces! ǁ natura repugnat

nec sinit, incipiat, ǁ sed, quod ǁ sinit, ǁ illa parata (e)st

exspectare | sonos, ǁ ad quos ǁ sua ǁ verba remittat.

forte puer ǁ comitum ǁ seductus | ab ǁ agmine fido

380      dixerat: 'ecquis | adest?' ǁ et ǁ 'adest' ǁ responderat Echo.

hic stupet, utque (a)ciem ǁ partes ǁ dimittit in omnes,

voce 'veni!' ǁ magna ǁ clamat: ǁ vocat ǁ illa vocantem.

respicit et ǁ rursus ǁ nullo ǁ veniente 'quid' inquit

'me fugis?' et ǁ totidem, ǁ quot dixit, ǁ verba recepit.

385      perstat et alternae ǁ deceptus | imagine vocis

'huc coeamus' | ait, ǁ nullique | libentius umquam

responsura | sono ǁ 'coeamus' ǁ rettulit Echo

et verbis ǁ favet ipsa ǁ suis ǁ egressaque silva

ibat, ut iniceret ǁ sperato ǁ bracchia collo;

390      ille fugit ǁ fugiensque ǁ 'manus ǁ conplexibus aufer!

Ant(e)' ait 'emoriar, ǁ quam sit ǁ tibi ǁ copia nostri';

rettulit illa | nihil ǁ nisi 'sit ǁ tibi ǁ copia nostri!'

spreta latet ǁ silvis ǁ pudibundaque ǁ frondibus ora

protegit et ǁ solis ǁ ex illo ǁ vivit in antris;

395      sed tamen haeret | amor ǁ crescitque | dolore repulsae;

extenuant ǁ vigiles ǁ corpus ǁ miserabile curae

adducitque | cutem ǁ macies ǁ et | in ǁ aera sucus

corporis omnis abit; ǁ vox tant(um) atqu(e) ossa supersunt:

vox manet, ossa ferunt ǁ lapidis ǁ traxisse figuram.

400      inde latet ǁ silvis ǁ nulloqu(e) in ǁ monte videtur,

omnibus auditur: ǁ sonus est, ǁ qui ǁ vivit in illa.

Sic hanc, sic ǁ alias ǁ undis ǁ aut ǁ montibus ortas

luserat hic ǁ nymphas, ǁ sic coetus ǁ ante viriles;

inde manus ǁ aliquis ǁ despectus ad ǁ aethera tollens

405      'sic amet ipse | licet, ǁ sic non ǁ potiatur amato!'

dixerat: adsensit ǁ precibus ǁ Rhamnusia iustis.


HOME  Home         VERSLEHRE  Verslehre